当秋暮雨烟欲飞

作者:王铎 朝代:明 书体:草书 页数:37页 浏览:2 单字:48个
当秋暮雨烟欲飞 - 第1页

第 1 页

后附梁茞林跋王觉斯草书真迹乙巳六月获观遂题
当秋暮雨烟欲飞 - 第2页

第 2 页

当秋暮雨烟欲飞,鹤来亭树
当秋暮雨烟欲飞 - 第3页

第 3 页

携榼登,啸殊开清兴
当秋暮雨烟欲飞 - 第4页

第 4 页

眼明,游华林园有称此中宜奏盛乐
当秋暮雨烟欲飞 - 第5页

第 5 页

太子初无言。但咏古太冲诗曰:何必丝与
当秋暮雨烟欲飞 - 第6页

第 6 页

竹,山水有清音,虎丘烹茗邀
当秋暮雨烟欲飞 - 第7页

第 7 页

琴客弹南风,联袖徜徉,看云霞
当秋暮雨烟欲飞 - 第8页

第 8 页

摇动,便自悠然有欲
当秋暮雨烟欲飞 - 第9页

第 9 页

当日有好怀袖手,哦,古人诗云:其青
当秋暮雨烟欲飞 - 第10页

第 10 页

山秀水,到眼即可舒啸。何必居篱
当秋暮雨烟欲飞 - 第11页

第 11 页

落下,然后为亡物。
当秋暮雨烟欲飞 - 第12页

第 12 页

寂居荒凉草树茂密,居无骡马
当秋暮雨烟欲飞 - 第13页

第 13 页

因与人绝一室之内可以自娱。
当秋暮雨烟欲飞 - 第14页

第 14 页

夏日荷发水槛,香来展玩古迹
当秋暮雨烟欲飞 - 第15页

第 15 页

泼墨写远山,此侨胸怀磊落
当秋暮雨烟欲飞 - 第16页

第 16 页

视五侯池馆笙歌。真成草头露
当秋暮雨烟欲飞 - 第17页

第 17 页

柳覆茅楹,拥书高卧,北窗清风。
当秋暮雨烟欲飞 - 第18页

第 18 页

来,何须让渊明为羲皇上人。
当秋暮雨烟欲飞 - 第19页

第 19 页

地白霜清吟啸兴,怀想天际真人
当秋暮雨烟欲飞 - 第20页

第 20 页

觉一切浓淡是非都可度外。处之
当秋暮雨烟欲飞 - 第21页

第 21 页

安可攒眉屋子下,郁郁然也
当秋暮雨烟欲飞 - 第22页

第 22 页

梧桐叶落,远岫云浮,飘然寄傲
当秋暮雨烟欲飞 - 第23页

第 23 页

第一清福唯韵人。自领受耳
当秋暮雨烟欲飞 - 第24页

第 24 页

唐伯虎居吴,驾小舫,书画琴鹤往
当秋暮雨烟欲飞 - 第25页

第 25 页

来游赏后贫作乞于寺人,不知其大狂
当秋暮雨烟欲飞 - 第26页

第 26 页

高隐为玩世逸流。
当秋暮雨烟欲飞 - 第27页

第 27 页

得意花供数枝好,友高谭世外事
当秋暮雨烟欲飞 - 第28页

第 28 页

抱膝把酒看西山,爽气听钟声
当秋暮雨烟欲飞 - 第29页

第 29 页

至耳,安能不畅然于中耶。
当秋暮雨烟欲飞 - 第30页

第 30 页

綗卿年兄冲襟雅度,文藻烟云人
当秋暮雨烟欲飞 - 第31页

第 31 页

知为文士,也不知其肝胆异常骨力
当秋暮雨烟欲飞 - 第32页

第 32 页

特劲饶经济之才。而运以浑雅素
当秋暮雨烟欲飞 - 第33页

第 33 页

为莫逆交远寄此卷,索书时治装刻
当秋暮雨烟欲飞 - 第34页

第 34 页

下起行呼书奴立而竣之,并跋此道
当秋暮雨烟欲飞 - 第35页

第 35 页

我辈一段精神耳。甲子暮春洛下王铎
当秋暮雨烟欲飞 - 第36页

第 36 页

孟津书法雄伟足以推倒流辈而间,有习气未除,此卷则神动天随几于化矣。吾乡张二水有其雄伟而飞舞尚逊,此一...